Tour de Pologne z neonową spódniczką w tle.

Tour de Pologne za nami. W sensie, za mną i Czekoladką. W skrócie mogę napisać, że emocje były nie do opisania. Na mnie wrażenie zrobiła sama oprawa imprezy, a na Synku sportowe samochody {w szczególności duża pluszowa krowa jadąca w samochodzie} oraz latający helikopterek z kamerą {kamera odwzajemniła tą miłość i skupiła się na Czekoladce podczas filmowania :)}. 

Jeśli już o kamerze mowa - ja, jak to ja, często miewam głupie pomysły - tym razem wymyśliłam sobie, że jeśli założę neonową żółtą spódniczkę, to będzie mi łatwiej siebie wychwycić na fotkach {na poniższej fotce odnajdziecie mnie właśnie po tej odblaskowej spódniczce}. Niby cel osiągnięty, ale czy jestem zadowolona?

NIE. Bez zbędnej ściemy powiem - jeśli zastanawiasz się nad jej zakupem, a masz biodra i nie jesteś modelką - NIE POLECAM. Po pierwsze, wszystkie okoliczne muszki i robaki robią sobie darmową przejażdżkę na Twoim zadku, druga sprawa, każdy nawet najmniejszy kurz jest od razu widoczny na jasnym materiale, trzecia kwestia, krój spódniczki totalnie poszerza, przez co wyglądasz jak szafa trzydrzwiowa. I ja właśnie tak się czułam. Jak czołg na poligonie. Jak szafa w przedpokoju. Nie wiem, jak inne spódniczki, ale moja z Fashion Land jest totalnym niewypałem. Niby ładna, rzucająca się w oczy, podkreślająca opaleniznę, ale jednak zupełnie nie nadająca się do wyjścia gdziekolwiek. Najlepiej na nią patrzeć, ale nie dotykać, bo od razu wygląda jakby ją krowie z gardła wyciągnięto. Dobra ulżyłam sobie - może na kimś innym fajnie będzie wyglądać, ale ja nie wrzucę tutaj żadnego foto mojego outfitu. Czułam się jak tir. Naprawdę. Jakkolwiek to brzmi.

Wracając do Tour de Pologne - coś mi się porobiło po porodzie i za każdym razem, jak widzę jakieś masowe imprezy, to się wzruszam. Nie umiem tego wyjaśnić, ale zwykły wybór Krakowa przez papieża Franciszka, czy przejazd kolarzy przez moje miasto, totalnie mnie rozkleja. Nie wiem, czy to początek mojego końca, czy jak, ale staram się nad tym zapanować. Na szczęście udało mi się oszczędzić sobie obciachu i się nie popłakałam, ale szczerze Wam powiem, że w momencie, gdy mijali nas Polacy na rowerach, moje serce się radowało, jakby co najmniej Czekoladka brał udział w tym wyścigu. 

Fotek za dużo nie robiłam, sam moment przejazdu nagrałam na aparacie, także zdjęcia są dosyć niewyraźne. Powyżej prezentuję pierwszego Polaka, który wjechał na rynek :) 

Cała impreza była fajnie zorganizowana - najmłodsi mogli wziąć udział w wyścigach kolarskich, każdy dostawał gadżety promocyjne w postaci czapeczek, koszulek, wiatraków, flag itp. Część ludzi była niezadowolona z powstałych korków i objazdów, no ale coś za coś - promocja też jest ważna, tym bardziej, że według mnie miasto ma totalnie niewykorzystany potencjał turystyczny, a jest niemniej interesujące od Krakowa.

Cieszę się, że mogłam wziąć udział w takiej imprezie sportowej, zawsze to nowe doświadczenie i pamiątka dla Czekoladki na stare lata :D

A Wy kibicowaliście/kibicujecie polskim kolarzom?

J.