Trening biegacza: podbiegi.

Nooo dobra. Może z tym biegaczem troszkę przesadziłam, bo sama nie wiem, gdzie jest granica pomiędzy zawodowym biegaczem, a biegowym amatorem, no ale... Tak, jak wspominałam, chcę na poważnie przyłożyć się do biegania, dlatego postanowiłam troszkę popracować nad szybkością i siłą swoich nóg. Dzisiaj korzystając z pięknej jesiennej pogody, zabrałam Synka, Tatę i Mamą na spacerek - oni puszczali latawiec na wietrze, a ja urozmaiciłam swój trening o podbiegi.

Kto zna tę okolicę, wie jak wymagająca jest ta górka. Ja sama po pierwszym podbiegu miałam dość i chciałam odpuścić, ale na szczęście się nie poddałam i w rezultacie podbiegałam tak 10krotnie.

Dlaczego w ogóle zdecydowałam się na taką formę treningu? Na portalach związanych z bieganiem, wyczytałam, że podbiegi to jedna z najlepszych form budowania siły biegowej, wpływająca na stabilność stawów i wytrzymałość włókien mięśniowych.

"Korzyści płynących z wykonywania podbiegów jest wiele. Podczas biegu pod górę używasz masy swojego ciała jako obciążenia, przez co mięśnie zmuszone są do wzmożonej pracy. Aktywowanych jest od dwóch do trzech razy więcej włókien mięśniowych, niż w biegu po płaskim terenie. Podbiegi wpływają również na stabilizację stopy, a także siłę odbicia od podłoża. Bieg pod górę zwiększa też tolerancję twojego organizmu na poziom kwasu mlekowego we krwi." {źródło:http://bieganie.pl/?show=1&cat=2&id=642}

W zależności, czy wykonujemy tzw. hill sprints, czy hill repetitions, pracujemy nad szybkością lub wytrzymałością siłową. Ja dzisiaj zdecydowałam się zrobić sprinty pod górkę. Odpoczynkiem był dla mnie delikatny trucht/marsz z górki.

Pisząc o podbiegach, nie sposób nie wspomnieć o postawie podczas biegu:

-plecy trzymamy prosto, kolana podnosimy wysoko {ja wciąż nad tym pracuję}, stopę stawiamy na śródstopiu, tak by piętą nie dotykać podłoża {to wykonywałam samoistnie}, patrzymy przed siebie, a nie pod nogi iiii biegniemy :)

Wrażenia po treningu:

Podbiegi do najprzyjemniejszych nie należą, z każdym biegiem czułam jak opadam z sił. W trzech słowach mogę to opisać tak: mega zmęczenie, pragnienie oraz wieeelki głód, który poskromiłam takim oto obiadkiem :)

J.